جلوگیری از ردیابی افراد در اینترنت 38 نکته
در عصر دیجیتال امروزی، حریم خصوصی آنلاین به یک کالای کمیاب تبدیل شده است. با افزایش ردیابی آنلاین و جمع‌آوری داده‌ها، نظارت بر فعالیت‌های آنلاین شما و جمع‌آوری اطلاعات حساس درباره شما برای شرکت‌ها، هکرها و سایر عوامل مخرب آسان‌تر از همیشه است. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای محافظت از حریم خصوصی آنلاین خود و جلوگیری از ردیابی افراد در اینترنت انجام دهید.
مرحله 1: استفاده از شبکه خصوصی مجازی (VPN)
شبکه خصوصی مجازی (VPN) ابزار قدرتمندی است که ترافیک اینترنت شما را رمزگذاری می کند و آدرس IP شما را پنهان می کند و ردیابی فعالیت های آنلاین شما را برای هر کسی دشوار می کند. با استفاده از VPN، می توانید بدون نگرانی در مورد رهگیری یا نظارت بر داده های خود، اینترنت را به صورت ایمن و ناشناس مرور کنید. ارائه دهندگان VPN زیادی در دسترس هستند، بنابراین تحقیق کنید و یک مورد معتبر را انتخاب کنید که نیازهای شما را برآورده کند.
مرحله 2: از یک مرورگر متمرکز بر حریم خصوصی استفاده کنید
مرورگر وب شما یکی از آسیب پذیرترین برنامه های رایانه شما است، زیرا می توان از آن برای ردیابی فعالیت های آنلاین و جمع آوری اطلاعات حساس در مورد شما استفاده کرد. برای جلوگیری از این امر، از یک مرورگر متمرکز بر حریم خصوصی مانند Brave، Tor یا Firefox استفاده کنید. این مرورگرها برای محافظت از حریم خصوصی شما و مسدود کردن ردیاب های آنلاین، تبلیغات و سایر محتوای مخرب طراحی شده اند.
مرحله 3: اشتراک گذاری موقعیت مکانی را غیرفعال کنید
اشتراک گذاری موقعیت مکانی می تواند یک تهدید بزرگ برای حریم خصوصی آنلاین شما باشد، زیرا می تواند برای ردیابی موقعیت فیزیکی و نظارت بر فعالیت های آنلاین شما استفاده شود. برای جلوگیری از این امر، اشتراک‌گذاری موقعیت مکانی را در تنظیمات دستگاه خود غیرفعال کنید. همچنین می توانید از VPN برای مخفی کردن آدرس IP و مکان خود استفاده کنید.
مرحله 4: کوکی ها را خاموش کنید
کوکی ها فایل های متنی کوچکی هستند که هنگام بازدید از یک وب سایت در دستگاه شما ذخیره می شوند. آنها می توانند برای پیگیری فعالیت های آنلاین شما و جمع آوری اطلاعات حساس در مورد شما استفاده شوند. برای جلوگیری از این امر، کوکی ها را در تنظیمات مرورگر خود خاموش کنید. با این حال، توجه داشته باشید که غیرفعال کردن کوکی ها ممکن است عملکرد برخی از وب سایت ها را محدود کند.
مرحله 5: از احراز هویت دو مرحله ای استفاده کنید
احراز هویت دو مرحله ای (2FA) یک ویژگی امنیتی است که یک لایه حفاظتی اضافی به حساب های آنلاین شما اضافه می کند. لازم است علاوه بر رمز عبور، کدی را که به ایمیل یا شماره تلفن خود ارسال شده است وارد کنید. این امر دسترسی هکرها به حساب های شما را بسیار سخت تر می کند، زیرا آنها باید رمز عبور شما و کد 2FA را داشته باشند.
مرحله 6: از یک موتور جستجوی امن استفاده کنید
موتورهای جستجو می توانند برای ردیابی فعالیت های آنلاین شما و جمع آوری اطلاعات حساس در مورد شما استفاده شوند. برای جلوگیری از این امر، از یک موتور جستجوی امن مانند DuckDuckGo یا StartPage استفاده کنید. این موتورهای جستجو اطلاعات شخصی شما را جمع آوری نمی کنند و فعالیت های آنلاین شما را ردیابی نمی کنند.
مرحله 7: از فرم های آنلاین اجتناب کنید
از فرم های آنلاین می توان برای جمع آوری اطلاعات شخصی و پیگیری فعالیت های آنلاین خود استفاده کرد. برای جلوگیری از این امر، تا حد امکان از پر کردن فرم های آنلاین خودداری کنید. اگر باید فرمی را پر کنید، از یک آدرس ایمیل یکبار مصرف و یک رمز عبور قوی استفاده کنید.
مرحله 8: از یک سیستم عامل متمرکز بر حریم خصوصی استفاده کنید
سیستم عامل شما (OS) می تواند برای ردیابی فعالیت های آنلاین شما و جمع آوری اطلاعات حساس در مورد شما استفاده شود. برای جلوگیری از این امر، از یک سیستم عامل متمرکز بر حریم خصوصی مانند Tails یا Subgraph استفاده کنید. این سیستم‌عامل‌ها برای محافظت از حریم خصوصی و امنیت شما طراحی شده‌اند و دارای طیف وسیعی از ابزارها و ویژگی‌های افزایش دهنده حریم خصوصی هستند.
منابع :
- “حریم خصوصی در عصر دیجیتال: راهنمای محافظت از حریم خصوصی آنلاین” توسط بنیاد مرز الکترونیک (EFF)
- “اینترنت حفظ حریم خصوصی: راهنمای ناشناس بودن و امنیت آنلاین” توسط پروژه Tor
- «حریم خصوصی و امنیت آنلاین: راهنمای جامع» توسط انجمن بین المللی متخصصان حفظ حریم خصوصی (IAPP)
با دنبال کردن این هشت مرحله و استفاده از عناوین مرجع توصیه شده، می توانید از حریم خصوصی آنلاین خود محافظت کنید و از ردیابی افراد در اینترنت جلوگیری کنید. به یاد داشته باشید، حریم خصوصی آنلاین یک حق اساسی بشر است و محافظت از آن به عهده شماست.
